به گزارش مهر به نقل از گاردین، 11 نامه نوشته شده این نویسنده بین سالهای 1951 تا 1993 در طول بیش از 40 سال به دوست خود مایکل میچل نشان از تداوم کار سلینجر پس از چاپ "ناتور دشت" دارد. از این نامهها بر میآید که وی هر روز صبح ساعت 6 یا این اواخر ساعت 7 از خواب بر میخاست و کار نوشتن را قطع نمیکرد مگر اینکه به قول خود "مسالهای ضروری و اجتناب ناپذیر" رخ میداد.
نامههای سلینجر نمایانگر این موضوع است که یکی از علتهای مهم گوشهگیری این نویسنده همین نظم و انضباط در نوشتن بوده و هر عاملی که وی را از این کار باز میداشت او را عصبی میکرد. چنان که به دوستش میگوید: نمیتوانم جواب تلفن را بدهم بدون اینکه ناخودآگاه دندان قروچه نکنم.